Zelfs in de wereld van food-fanaten ontkom je er niet meer aan: AI (Artificiële Intelligentie). Als je een beetje door je tijdlijn op Facebook scrolt, kom je steeds vaker “auteurs” en recepten tegen met bijbehorende afbeeldingen die 100% door AI gegenereerd zijn. Dit is absoluut niet de schuld van AI zelf – dat deze, in mijn ogen, nep-posts de tijdlijn vervuilen – maar de schuld van mensen die simpelweg clout willen scoren.
Voor de digibeten onder ons: clout betekent roem of populariteit op sociale media. Als iemand clout heeft of clout “najaagt”, betekent dat vaak dat ze veel volgers, likes en interactie krijgen. En laten we eerlijk zijn: iedere blogger, vlogger of (zelfbenoemde) influencer weet het maar al te goed – volgers en likes betekenen aanzien en vaak ook reclame-inkomsten.
Maar is AI echt een vloek voor (food)bloggers, of kan het ook een zegen zijn? En belangrijker nog: gebruik ik het zelf?
Mijn kijk op AI in de foodwereld
Voor de mensen die mij nog niet zo lang volgen of mij niet in het echte leven kennen: ik ben een nerd. Een programmeur. Door mijn werk kom ik vaak in aanraking met nieuwe technieken en hypes, en dus ook met AI. Wil dat zeggen dat ik als tech-minded persoon er helemaal in opga? Nope.
Maar voordat ik uitleg hoe ik AI zelf gebruik, laten we eerst eens kijken naar wat we nu vaak zien en wat daar de risico’s van zijn.
Tegenwoordig zie je overal online gerechten voorbij komen waarbij ik – alleen al door de foto – meteen mijn bedenkingen heb. Neem als voorbeeld de afbeelding die ik bij dit artikel gebruik:
Deze afbeelding heb ik niet van het internet geplukt. Nee, deze heb ik zelf laten genereren door AI, op basis van de volgende omschrijving:
“Een combinatie van mierzoet (een gesuikerde donut als broodje en spicy maple-candied bacon) in combinatie met pit! Niet een beetje pit, maar véél pit (sambal burger, chili-vlokken cottage cheese en – daar is hij weer – spicy maple-candied bacon). Gooi daar nog een vleugje zout van de (voor de derde keer) spicy maple-candied bacon en cottage cheese bij, en je hebt een smaakexplosie van jewelste!”
Voor de mensen die mij volgen op social media of mijn site bezoeken: dit is mijn Hot Dagger burger.
En toch, als ik naar de afbeelding kijk, voel ik meteen dat het een AI-foto is. Misschien ben ik niet de enige, maar er zit iets in de texturen en details dat niet klopt.
En dat roept vragen op. Want als de foto nep is, hoe zit het dan met het recept? Is dat ook AI-gegenereerd? Heeft iemand dit ooit écht gemaakt? Kan ik erop vertrouwen dat het daadwerkelijk lekker is?
Ik ben de laatste tijd recepten tegengekomen waarvan ik met 100% zekerheid wist: dit kan niet smaken. Bijvoorbeeld een recept waarbij er doodleuk een eetlepel zout in een halve kilo gehakt ging. 😵💫
Maar dat maakt de mensen die deze prut posten helemaal niets uit. Voor hen draait het maar om één ding: clout en verdiensten. Vaak krijg je ook nog maar de helft van het recept te zien en moet je doorklikken naar een website die bol staat van de advertenties (en soms twijfelachtig is, op z’n zachtst gezegd).
Dit ondermijnt het vertrouwen in online recepten en foodbloggers.
Is AI dan altijd slecht in de blogwereld?
Nee, absoluut niet. AI is een tool, geen doel.
De “neppers” die ik net beschreef, gebruiken AI op een manier waar ik persoonlijk geen fan van ben, maar de technologie zelf? Die kan juist super waardevol zijn – niet alleen voor bloggers zoals ik, maar voor álle kookfanaten.
Stel, je hebt een recept geprobeerd en denkt: Lekker, maar het mist iets. Misschien iets meer diepgang, of het was net te zoet/zout/zuur. Gooi dat recept naar een AI-bot, geef aan wat je ervan vond, en voilà: AI komt met suggesties en stelt vragen. Zo krijg je nieuwe ideeën en invalshoeken die je zelf misschien niet had bedacht.
Let natuurlijk op de disclaimer van de meeste AI’s: wij zijn geen mensen en kunnen fouten maken. AI’s hebben geen smaakpapillen. Dus een suggestie uitproberen is altijd een kwestie van experimenteren.
Maar als klankbord en brainstormpartner? Dan is AI briljant.
Hoe ik AI gebruik
Precies daarvoor gebruik ik AI steeds vaker: brainstormen en visualiseren.
Soms heb ik een wild idee voor een gerecht in mijn hoofd en wil ik ermee sparren. Dan “praat” ik met AI, laat het suggesties doen en kijk waar de zijstapjes en afwijkende ideeën ons (de AI en mij) naartoe brengen.
Een goed voorbeeld? The Prince of Darkness.
Dit is een burgerconcept waar ik nu al een jaar aan werk. Elke keer finetune ik het recept en spar ik met AI over details. Hier zie je de meest recente visuele AI-conceptversie:
🖤 Zwart broodje
🖤 Zwarte burger (door een zwarte rub – niet omdat hij verbrand is)
🤍 Witte kaas
🤍 Witte ui
❤️ Bloederige ketchup
Het grappige is dat AI er elke keer een tomaat tussen stopt, terwijl dat helemaal niet de bedoeling is. 😂
Maar waar AI mij wél mee helpt, is het verkennen van opties.
Hoe maak ik zwarte broodjes? Moet ik kleurstof gebruiken? Kleurgel? Inktvisinkt? Actieve kool? Door slim met AI te praten, krijg je een heleboel mogelijke oplossingen waar je zelf misschien niet direct aan had gedacht.
En dát is waar de kracht van AI ligt.
Kleine disclaimer: het concept van POD gaat heel ver, vind je het intressant om mijn hele gedachten gang en ideeen te lezen kijk dan eens hier: The Prince of Darkness (nu nog een concept)
Conclusie
Is AI een vloek voor foodies?
✔️ Ja, als je denkt een lekker recept te hebben gevonden en niet doorhebt dat het AI-gegenereerd is (en je vervolgens bedrogen uitkomt).
Is AI een zegen voor foodies?
✔️ Ja, als je het gebruikt als klankbord en brainstormpartner om recepten te ontwikkelen, te verbeteren en te visualiseren.
Wat vind jij? Zie jij AI als een bedreiging of als een handig hulpmiddel? Laat het me weten op social media (waar je waarschijnlijk de link naar deze rant bent tegengekomen).
🔥💬🍔
